Profesionalaren eta erabiltzailearen eta, hala badagokio, senidearen arteko benetako lankidetza ahalbidetzen duen pertsonei eta harremanei buruzko ezagutza hori elkarren segidako elkarrizketen bidez bideratu behar da. Elkarrizketa horien esparruan, aldeen arteko konfiantza lotura eta elkarrekiko errespetua sendotzen da, eta horrek aukera ematen die batzuei galderak egiteko eta besteei galderei erantzuteko eta proposamenak egiteko, bestela ez bailirateke ausartuko aintzat hartzen edo adierazten.
Garrantzitsua da elkarrizketa horiek arretaren jardunean txertatzea; izan ere, eguneroko bizitzan, bi kultura desberdinen bateratzeak sortutako kontraesana konpontzeko modua izan daitezke: bata, eraginkortasunean eta eragingarritasunean oinarritua, egituraren beraren baldintzatzaileei erantzuteko balio duena, eta, bestea, bertan parte hartzen duten pertsonen giza izaeraren aitorpenaren inguruan eraikiko den arreta eredu baten beharra aintzatesten duena.
Elkarrizketa horiek garatzean, profesionalek hainbat gaitasun edo jarrera izan behar dituzte, eta horiek ikas daitezke eta ikasi egin behar dira. Funtsean, honako hauek dira: